Esta ruta propón unha visita a unha das xoias patrimoniais de Muxía e da Costa da Morte: O Mosteiro de Moirame. Un monumento moitas veces eclipsado polo éxito do santuario da Virxe da Barca, pero aínda así non podemos deixar de coñecelo.
En varios tramos deste paseo compartiremos trazado co Camiño de Santiago de modo que debemos estar atentos e saudar aos peregrinos ao berro de Bo Camiño!
Partimos dende o miradoiro da Cruz, xusto ao final do paseo marítimo, e pomos rumbo a Moraime pola estrada comarcal cara ao cruzamento de Berdoias.
Moraime, ben de interese cultural, foi fundado ao redor do século X e a este mosteiro débese o nacemento de Muxía. Durante anos, a economía da vila e o tráfico comercial dependeu dos mandatos dos monxes.
No solar no que se asenta a igrexa, o único vestixio que queda do mosteiro, e nos seus arredores atopáronse restos da época romana e xermánica. Se dás unha volta polo camposanto, poderás descubrir as escavacións dunha necrópole romano-cristiá. Na actualidade neste lugar atopamos un albergue para peregrinos.
A lenda conta que un túnel comunicaba o mosteiro coa praia de Valverde, moi próxima á nosa seguinte parada, o areal de Os Muíños - Area Maior. Antes pasamos pola aldea de Os Muíños, onde paseamos polo seu paseo fluvial observando varios muíños de auga.
Na praia de Area Maior-Os Muíños atopamos unha área recreativa onde podemos darnos un respiro e mesmo un baño, se as temperaturas o permiten, e continuar a ruta pasando pola aldea de Chorente, e a súa capela de San Roque, até atoparnos coa praia de Espiñeirido.
Para regresar ao punto de inicio teriamos que seguir até o final das pasarelas de madeira até a área de autocaravanas e enlazar co paseo marítimo e a vila de Malpica.
Unha ruta que combina patrimonio con praias, paisaxe e Camiño de Santiago. Debemos completar o día gozando da gastronomía local en Muxía e visitar outros puntos que son tamén obrigatorios. Por suposto un deles é o santuario da Virxe dá Barca ao que temos que engadir tres novos iconas: o parador de Muxía, o mural de Claudina no porto e o monólito “A Ferida”.
